Janet S. uit Kampen veroordeeld tot 20 jaar cel en TBS bij chaletmoordzaak; advocaat kondigt hoger beroep aan
Op 16 december 2016 kreeg Janet S., een vrouw uit Kampen, de maximale straf die Nederlandse wetgeving toelaat: twintig jaar gevangenisstraf plus TBS (terbeschikkingstelling) voor doodslag, brandstichting en het proberen een lijk te verwijderen. De veroordeling vond plaats in de Rechtbank Zutphen, waar de rechter concludeerde dat het geen moord, maar wel doodslag was — een cruciaal verschil met enorme gevolgen voor de straf. De aanklager, het Openbaar Ministerie, had oorspronkelijk gestreden voor een moord-aanklacht, wat levenslang zou hebben kunnen opleveren. Maar de rechtbank vond: geen voorbedachten rade, wel een rampzalige combinatie van emotie, alcohol en wanhoop. En toen kwam de twist: vier dagen voordat de straf werd uitgesproken, kondigde haar advocaat, Peer Szymkowiak, een hoger beroep aan — met een zin die de lokale media in de oren klonk: "We gaan er gehakt van maken."
Het verhaal achter de chaletmoordzaak
De gebeurtenissen die leidden tot de veroordeling, vonden plaats in een afgelegen chalet, waarvan de exacte locatie nooit openbaar is gemaakt. Wat we wel weten: op een avond in de herfst van 2015 stierf een man onder verdachte omstandigheden. De politie vond het lichaam niet op de plaats van het delict, maar op een afgelegen plek in de buurt van Kampen. Het lijk was opgebrand, alsof iemand probeerde alle sporen te verwijderen. De politie vermoedde al snel Janet S., die samen met de overledene woonde. Ze werd gearresteerd op verdenking van doodslag, brandstichting en het verbergen van een lijk. De zaak werd snel een lokale sensatie. Journalist Tom Meerbeek van RTV Oost volgde de zaak vanaf de eerste dag — zijn verslagen vormden de basis voor de meeste publicaties in Overijssel en Gelderland.
Waarom doodslag en niet moord?
In Nederland is het verschil tussen moord en doodslag fundamenteel. Moord vereist voorbedachten rade — een koele, berekende daad. Doodslag is een dodelijke daad in een opvliegende, emotionele situatie, vaak onder invloed van alcohol of psychologische druk. De rechtbank in Zutphen vond dat Janet S. niet had gepland om te doden. Er waren tekenen van heftige ruzie, mogelijk verergerd door alcohol. Maar er was geen bewijs dat ze het lijk wilde verbranden om te ontlopen — eerder om de schaamte te verbergen. "De rechtbank heeft vandaag bewezen verklaard dat er sprake was van doodslag en niet van moord," stond letterlijk in het vonnis. Dat betekende dat de maximumstraf voor doodslag, 15 jaar, niet genoeg was. Maar door de extra aanklachten — brandstichting en het proberen een lijk te verwijderen — kon de rechter de straf verhogen tot de wettelijke bovengrens: 20 jaar. Dat is de hardste straf die mogelijk is voor deze combinatie van misdrijven. En dan nog: TBS. Dat betekent dat Janet S. na de gevangenis niet gewoon vrijkomt. Ze moet eerst een gedwongen psychische behandeling ondergaan, onder toezicht van een psychiatrisch ziekenhuis. De rechtbank oordeelde: ze blijft een gevaar voor zichzelf en anderen.
"We gaan er gehakt van maken"
Peer Szymkowiak, de advocaat uit de regio, is geen gewone verdediger. Hij staat bekend om zijn directe, soms schokkende taal. Toen hij op 12 december 2016 aankondigde dat hij hoger beroep zou instellen, gebruikte hij de zin "We gaan er gehakt van maken" — een Nederlandse uitdrukking die zegt: "We gaan dit volledig omgooien." Het was geen juridische term, maar een emotionele uitspraak. En het werkte. De media vatten het op als een uitdaging aan de rechtbank. Szymkowiak beweert dat de rechter de psychologische staat van zijn cliënte onvoldoende heeft begrepen. Hij wijst op haar lange geschiedenis van depressies, emotionele kwetsbaarheid en een gebrek aan adequate hulp. "Ze is niet een monster. Ze is een vrouw die in een nachtmerrie terechtkwam, en nu wordt ze verdoemd als een koude moordenaar," zei hij in een interview met RTV Oost. De aanval op het vonnis is dus niet alleen juridisch, maar ook moreel. Het hoger beroep zal zich richten op de interpretatie van haar geestesgesteldheid, de bewijsvoering rond de brandstichting en de toepassing van TBS.
Wat betekent dit voor de regio?
De chaletmoordzaak heeft Kampen en de oostelijke regio diep geraakt. Het was geen gewone misdaad — het was een drama dat in een kleine gemeenschap speelde. Mensen herinneren zich hoe de chalet in de buurt plotseling werd afgesloten, hoe de politie de straat afzette. De zaak veranderde de manier waarop mensen naar elkaar keken. "Je denkt: dat kan ook mij overkomen," zei een buurvrouw aan RTV Oost. De zaak heeft ook de rol van de lokale media versterkt. RTV Oost en 112-ov.nl, beide met hoofdkantoor in Hengelo, werden de belangrijkste bronnen van informatie. Zonder hen zou de zaak misschien zijn weggezakt in de nationale pers. Nu is het een voorbeeld van hoe regionale journalistiek een belangrijke controlefunctie kan vervullen.
Wat komt er nu?
De zaak is nu bij het Gerechtshof aangekomen — waarschijnlijk het Gerechtshof te 's-Hertogenbosch, dat bevoegd is voor de Rechtbank Zutphen. De datum van de hoorzitting is nog niet bekend. Het proces kan maanden duren. Szymkowiak heeft aangegeven dat hij nieuwe psychologische rapporten wil inbrengen, en mogelijk getuigen die de emotionele toestand van Janet S. in de weken voor de dood kunnen bevestigen. De Openbaar Ministerie daarentegen zal sterk blijven op de feiten: het lijk is verbrand, het is verplaatst, er was geen hulp gezocht. De vraag is: kan een hoger beroep de straf verlagen? Waarschijnlijk niet. Maar misschien kan het de TBS-omvang veranderen — of zelfs de aanklacht van brandstichting wegnemen. Dat zou de straf alsnog onder de 20 jaar kunnen brengen. Het is een strijd om de definitie van schuld — en wie je bent als je in een nachtmerrie terechtkomt.
De juridische context: waarom 20 jaar de maximale straf is
In Nederland is de maximumstraf voor doodslag 15 jaar. Voor brandstichting is dat 8 jaar, en voor het verbergen van een lijk 4 jaar. Bij meervoudige delicten mag de rechter de straffen combineren, maar niet simpelweg optellen. De wet stelt een bovengrens: 20 jaar. Dat is de absolute maximumstraf voor combinaties van zware misdrijven waarvan geen één afzonderlijk levenslang is. Dit geval is een klassiek voorbeeld van hoe de wet een uitzondering maakt voor de normale regels — maar alleen als alle elementen bewezen zijn. De rechtbank in Zutphen vond alle elementen bewezen. De TBS is een aparte maatregel, die niet bij de gevangenisstraf hoort. Het is een bescherming van de samenleving — en een poging tot genezing. Maar in de praktijk betekent het: Janet S. zal minstens 20 jaar niet vrij zijn. En mogelijk veel langer, als de psychiatrische behandeling niet voldoende werkt.
Frequently Asked Questions
Waarom kreeg Janet S. TBS in plaats van alleen gevangenis?
De rechtbank oordeelde dat Janet S. een psychische stoornis had die haar daad beïnvloedde en een blijvend risico vormde voor de samenleving. TBS is geen straf, maar een dwangmaatregel om behandeling te garanderen. Zonder TBS zou ze na 20 jaar vrijkomen — maar de psychiatrische evaluatie geeft aan dat ze niet veilig is voor zichzelf of anderen. Ze moet eerst worden behandeld, onder toezicht, voordat een vrijlating kan worden overwogen.
Kan het hoger beroep de straf verlagen?
Mogelijk, maar niet waarschijnlijk. Het Gerechtshof kan de straf niet lager maken dan 15 jaar, want de combinatie van doodslag, brandstichting en lijkverwijdering dwingt de maximumstraf van 20 jaar op. Het enige wat kan veranderen, is de verdeling van de straffen of de TBS-omvang. Als de brandstichting bijvoorbeeld wordt teruggedraaid, zou de straf naar 15 jaar kunnen dalen — maar de TBS blijft waarschijnlijk.
Wat is het verschil tussen doodslag en moord in Nederland?
Moord vereist voorbedachten rade — een koele, geplande daad. Doodslag is een dodelijke daad in een emotionele situatie, zoals bij een heftige ruzie of onder invloed van alcohol. Moord leidt tot levenslang, doodslag tot maximaal 15 jaar. In dit geval werd doodslag vastgesteld omdat er geen bewijs was dat Janet S. de dood had gepland — maar wel dat ze de gevolgen bewust verzwijgen probeerde.
Hoe lang duurt een hoger beroep in Nederland?
Een hoger beroep in een strafzaak duurt gemiddeld 8 tot 18 maanden. De termijn hangt af van de complexiteit, de beschikbaarheid van getuigen en het aantal nieuwe documenten. Bij deze zaak is het waarschijnlijk langer, omdat er nieuwe psychologische rapporten moeten worden ingediend en de rechtbank Zutphen haar motivering moet verdedigen. Een hoorzitting is niet eerder verwacht dan half 2025.
Over auteur
Ik ben Jeroen van Beek, een gepassioneerde kok en receptontwikkelaar. Mijn expertise ligt in het creëren van heerlijke en innovatieve gerechten, waarbij ik altijd rekening houd met de wensen en behoeften van mijn lezers. Ik vind het ontzettend leuk om mijn culinaire avonturen en recepten te delen, zodat anderen geïnspireerd raken en net zo veel plezier beleven aan koken als ik. Daarnaast houd ik me ook bezig met het geven van kookworkshops en het schrijven van kookboeken. Koken is mijn passie en ik hoop met mijn enthousiasme anderen te inspireren om de keuken in te duiken en nieuwe recepten uit te proberen.
